مونترال، شهر فرانسه‌زبان کانادا است که با همه جای دیگرش فرق دارد؛ شهری در آمریکای شمالی که حال و هوای لطیف اروپایی دارد؛ شهری چندملیتی که پایتخت هنر و فرهنگ کانادا است. . اسم مونترال ازمونت رویال آمده است که اسم کوهی است که مونترال در میانش گرفته است این شهر در اصل یک جزیره‌ی بسیار بزرگ، به وسعت نصف تهران، است در میان رودخانه سن لوران، رودخانه‌ای که از اقیانوس اطلس شروع می‌شود و به دریاچه‌ی آنتاریو می‌ریزد. جمعیت مونترال یک و نیم میلیون نفر است و با حومه به سه میلیون می‌رسد. شهر بین فرانسه‌زبان‌ها و انگلیسی‌زبان‌ها نصف شده است. به طور کلی می‌شود گفت غرب جزیره انگلیسی‌زبان است، شرقش فرانسه زبان. البته محله‌های استثنا کم نیستند.
دیدنی‌های مونترال از خیابان‌های سنگفرش و درشکه‌ها و اسب‌ها و تماشای معماری خیره‌کننده‌اش شروع می‌شود. این شهر بهشت توریست‌ها است: کلیسای گوتیک نتردام که نماد شهر و میراث تاریخی کبک است؛ مونترال قدیم که بافت تاریخی شهر است؛ پارک مونت رویال که مثل سنترال پارک برای نیویورک است و کلی خانه سنگی قرن هفدهمی، عمارت‌های تاریخی قرن هجده و نوزده و موزه‌های هنری که هوش از سر آدم می‌برند.
خرید در مونترال با مرکزخریدها و خیابان‌های فرانسوی‌اش جزء بایدهای سفر است: خیابان ۲۰۰ ساله سن کاترین با بوتیک‌های مد، مرکز خرید سرسبز دژاردین و پلازا سن هوبرت برای شکار جنس‌های عالی با قیمت‌های خوب. شبکه‌ی بسیار بزرگی از مراکز خرید و برج‌های اداری مرکز شهر مونترال از زیر زمین به هم و به ایستگاه‌های مترو متصل هستند و اسم این شبکه شهر زیرزمینی است. تمام این اتصالات هم به بوتیک‌ها اختصاص داده شده است و شهر زیرزمینی در حقیقت یک مرکز خرید بسیار گسترده و زیرزمینی است که به‌خصوص به کار زمستان‌های سرد این شهر می‌آید.
البته سفرتان بدون چشیدن غذاهای مونترال مثل پوتین، بیگل و گوشت دودی اشوارتز کامل نمی‌شود. مونترال بهشت شکموها است و بالاترین سرانه‌ی رستوران در آمریکای شمالی را دارد، یعنی بالاترین نسبت رستوران به جمعیت. در راستای سنت حسنه و فرانسویِ بیرون غذا خوردن، همه جور رستوران خوب با هر رده قیمتی می‌توانید پیدا کنید: از رستوران‌های مجلل فرانسوی و اروپایی و ژاپنی تا غذاخوری‌های دنج و باکیفیتی که با کمی جستجو در اینترنت می‌شود کشف‌شان کرد.