زورق: بوداپست را حرفه‌ای‌تر بگردید
هر شهر به جز دیدنی‌های پر بازدید توریستی، جاهایی دارد که شاید به نظر توریست‌ها کم اهمیت‌تر بیاید یا فرصت نکنند به تک‌تکشان سر بزنند؛ اما این قسمت‌ها همیشه در شهرها باقی می‌مانند و بیشتر جایگاه توریست‌های کنجکاوتر، محلی‌ها یا کسانی که قصد دارند بیشتر در شهر بمانند می‌شوند. بوداپست آنقدر دیدنی‌های مختلف دارد که شاید در یک سفر معمولی فرصت نکنید به همه‌شان سر بزنید. اما اگر قصد بیشتر ماندن در بوداپست زیبا و تاریخی را دارید، کمی به دل شهر بزنید، محلی‌ها را ببینید و کشف‌های جدید بکنید؛ کشف‌هایی که هم می‌توانند ریشه‌های تاریخی داشته باشند و بوی یادگاری‌های گذشته را بدهند و هم رنگ و روی مدرن و معاصری به خودشان گرفته باشند. به هر حال اینها جاهایی هستند که توریست‌های کمتری به خودشان می‌بینند اما چیزی از ارزششان کم نمی‌کند.
۱
غار کلیسای سنت ایوان
وقتی به این کلیسا می‌روید نباید توقع دیدن یک کلیسای عظیم با سقف بلند و طلاکاری‌های پر زرق و برق را داشته باشید؛ باید بدانید که به غاری می‌روید که روزی محل گوشه‌نشینی کسی به اسم سنت ایوان بوده و در آنجا دعا می‌خوانده و حتی می‌گویند بیماران را شفا می‌داده. این غار بعدها تبدیل به کلیسای کوچکی که می‌بینید شده؛ کلیسایی ساده با تزیینات طبیعی که حتی چشمه‌های آب گرم هم جزیی از آن است. غار سنت ایوان در نزدیکی کلیسای سنت استفان قرار دارد و با مقایسه هر دو کلیسا، تضاد جالبی را کشف می‌کنید. برای گشتن غار کلیسا می‌توانید از راهنماهای صوتی هم استفاده کنید.
۲
کفش‌های روی لبه‌ی دانوب
یادگاری‌هایی که از جنگ‌ها باقی می‌ماند، جزء باارزش‌ترین چیزهایی‌ست که هر کشور برای خودش نگه می‌دارد؛ چیزهایی که برای بازماندگانشان یک یادگاری‌ست و برای ما، قسمت‌های توریستی یک شهر یا کشور. کفش‌های روی لبه‌ی دانوب، جزء یادبودهایی‌ست که برای یهودیان کشته‌شده در جنگ جهانی دوم ساخته‌اند و حالا تبدیل شده به یکی از دیدنی‌های بوداپست برای توریست‌های کنجاوتر؛ یادبودی از خاطره‌ی کشتار تعدادی از یهودی بر لبه‌ی رودخانه‌ی دانوب که باید کفش‌هایشان را از پایشان در می‌آوردند و بعد با گلوله کشته می‌شدند و جسدشان به رودخانه انداخته می‌شد. کفش‌های لبه‌ی دانوب در قسمت شرقی رودخانه دانوب قرار دارد و ۶۰ جفت کفش فلزی‌ست که یک مجسمه‌ساز معروف، برای حفظ خاطره‌ی کشته‌شدگان آن روز ساخته است.
۳
خانه ترور
بعضی قسمت‌های شهر یک روز جاهای مهم سیاسی بوده‌اند و حالا تبدیل شده‌اند به موزه‌های یادگاری؛ خانه ترور هم از آن قسمت‌های بوداپست است که در زمان جنگ جهانی محل حذب نازی بوده و حالا موزه‌ای‌ست برای نشان دادن یادگاری آن روزها و یکی از دیدنی‌های بوداپست. زیرزمین ساختمان خانه ترور قبلا زندان و شکنجه‌گاه نازی‌ها بوده. شاید نتوانید لحظه‌ای هم خودتان را جای آدم‌هایی بگذارید که یک روز در طبقه‌ی زیرین این ساختمان زندانی بوده‌اند و شکنجه می‌شدند، اما اگر چند دقیقه در یکی از سلول‌های در بسته‌ی آن بمانید، حال آنها را شاید بهتر بفهمید. این موزه به شما قسمت‌هایی از تاریخ زمان جنگ جهانی را نشان می‌دهد. از عکس‌های قربانیای گرفته تا لباس‌های نظامیان آن زمان.
۴
کنیسه بزرگ
در بوداپست شما شانس این را دارید که بزرگترین پرستشگاه یهودیان در اروپا را ببینید؛ پرستشگاهی با ساختمان قدیمی و بزرگ و سقف بلند با تزیین‌های مجلل. کنیسه بزرگ جزء مکان‌هایی‌ست که اگر کمی بیشتر در بوداپست ماندید، دیدنش خالی از لطف نیست. این پرستشگاه یهودی به جز مکانی برای عبادت یهودیان، جایی‌ست که در آن موزه یهودیان، قبرستان یهودیان و معبد قهرمان هم قرار دارد و می‌توانید ازشان بازدید کنید. کنیسه بزرگ در خیابان دوهانی قرار دارد و هر روز از ساعت ۱۲ ظهر تا ۱۱ شب و شنبه‌ها از ساعت ۶ عصر تا ۱۱ شب باز است.
۵
موزه هنرهای معاصر لودویگ
قدم زدن در یک ساختمان بزرگ با دیوارهای سفید و تماشای هنرهای معاصر دنیا اتفاقی‌ست که در موزه هنرهای معاصر لودویگ برایتان می‌افتد؛ موزه هنرهای معاصر لودویگ کلکسیونی از آثار هنری معاصر کشورهای مختلف مثل آلمان، آمریکا، لهستان و مجارستان است که اسم هنرمندانی مثل اندی وارهول، کلز اولدنبرگ، رابرت روشنبرگ، روی لیختن اشتاین و جاسپر جانز را هم بینشان می‌بینید. این موزه هم شامل نمایشگاه‌های دائمی می‌شود و هم نمایشگاه‌های موقت که در سال هشت یا نه بار برگزار می‌شوند و جدیدترین و مهمترین آثار هنری معاصر را به بازدیدکنندگانش نشان می‌دهد. موزه هنرهای معاصر لودویگ از سه‌شنبه تا یک‌شنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۸ شب باز است.